Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 10/07/2024
Περπατώντας κανείς στη γειτονιά του δεν μπορεί παρά να έχει προσέξει τις δομικές αλλαγές στη φυσιογνωμία των προαστίων, ιδίως στις περιοχές που καλύπτει το φύλλο. Τα διαχρονικά χαρακτηριστικά πολλών περιοχών, με χαμηλού ή μεσαίου -τουλάχιστον- ύψους κτήρια, θα αποτελούν σιγά-σιγά εικόνα του παρελθόντος.
Την κατάσταση απεικόνισε ο δήμαρχος Χαλανδρίου Σίμος Ρούσσος σε πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο, με ένα προσωπικό του παράδειγμα, μάλιστα: «Το σπίτι μου είναι τριώροφο, 3 διαμερίσματα, ισόγειο, πρώτος και δεύτερος, σε ένα οικόπεδο 267 μέτρα, με συντελεστή 0,9 όπως ήταν το 1989 όταν βγήκε η άδεια. Στο απέναντι οικόπεδο, στα ίδια σχεδόν τετραγωνικά (270 τ.μ.), πλέον έχει χτιστεί εξαώροφη οικοδομή!».
Ανισορροπίες, όπως η παραπάνω, έχουν συνδεθεί με τον Οικοδομικό Κανονισμό, ο οποίος ναι μεν ισχύει από το 2012, πλην, όμως, με μία υπουργική εγκύκλιο του 2020, διευκρινίστηκαν και… αξιοποιήθηκαν τα ωφελήματά του: Μπορεί να προστεθούν πατώματα σε ένα κτήριο, χωρίς να προσμετράται ουσιαστικά ο συντελεστής δόμησης, καθώς δίνεται μπόνους χρήσης επιπλέον ύψους και όχι μόνο. Με άλλα λόγια, δεν υπολογίζονται πατάρια, ασανσέρ, σκάλες, αρκεί να υπάρχει μια λωρίδα ελεύθερου χώρου, βιοκλιματική ταράτσα κ.ά.
Η τελευταία εξέλιξη, βέβαια, δεν έπεσε σαν… κεραυνός εν αιθρία. Εδώ και αρκετές δεκαετίες, Χαλάνδρι, Αγία Παρασκευή, Χολαργός & Παπάγου βιώνουν μια σχεδόν ανεξέλεγκτη οικιστική κι εμπορική ανάπτυξη. Πυκνώνουν τα ακαλαίσθητα κτήρια κατοικιών ή καταστημάτων, ανοίγοντας νέες πληγές τσιμέντου και κλειστών οριζόντων.
Σε αυτή την κατάσταση, που λίγο ή πολύ παρουσιάζει το σύνολο σχεδόν της Αττικής, έχουν αντιδράσει, μεταξύ άλλων, οι Δήμοι Χαλανδρίου και Παπάγου – Χολαργού, με ενέργειες τις οποίες έχουμε καταγράψει. Άλλες δημοτικές Αρχές παρακολουθούν τις εξελίξεις, ενώ υπάρχουν αιρετοί που «βλέπουν» σε αυτή την πορεία των πραγμάτων μια ευκαιρία τόνωσης του αριθμού κατοίκων και της τοπικής οικονομίας, «ποντάροντας» σε αναλογικά μεγαλύτερα κρατικά κονδύλια (λόγω αυξημένου πληθυσμού) και έσοδα στα ταμεία του Δήμου (μέσω δημοτικών τελών).
Ωστόσο, πέρα από το γεγονός ότι αργεί η επόμενη… απογραφή, οι πόλεις θα βρεθούν πολύ σύντομα σε μια άλλη πραγματικότητα. Με δεδομένα τα προβλήματα προσβασιμότητας σε πολλές γειτονιές, ποια ρυμοτομία και τι πλάτος δρόμων θα υποδεχθούν τις νέες κατοικίες, οι οποίες ενδέχεται να μην έχουν εξασφαλισμένες θέσεις στάθμευσης (τις ήδη σπανίζουσες) για τους ενοίκους; Εύλογο είναι να αυξηθεί ο αριθμός των μαθητών στα σχολεία αλλά και η ζήτηση για μία σειρά δημοτικών υπηρεσιών, όπως οι παιδικοί σταθμοί, όπου οι σημερινές υποδομές ήδη χρειάζονται ενίσχυση. Έως τότε, οι ανησυχούντες για τη φυσιογνωμία των γειτονιών τους θα πορεύονται στη… γραμμή του στίχου «να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται».
Υ.Γ. Ο Υμηττός γλίτωσε τα χειρότερα, στην τελευταία πυρκαγιά στα Γλυκά Νερά, αλλά το καμπανάκι ήταν ηχηρό για την άμεση ανάγκη επιπλέον μέτρων πρόληψης (απομάκρυνση ξερών κλαδιών, πρόσθετες αντιπυρικές ζώνες, μεταξύ άλλων).
Πηγή https://amarysia.gr/
