Σε μια σύγχρονη πόλη, η καθαριότητα δεν είναι απλώς ζήτημα αισθητικής, αλλά βασικός πυλώνας της δημόσιας υγείας. Κι όμως, στον Δήμο Παπάγου – Χολαργού, η κατάσταση των κάδων απορριμμάτων προκαλεί απογοήτευση και αγανάκτηση.
Βρώμικοι, δυσώδεις και εστίες μόλυνσης, οι κάδοι παραμένουν επί μήνες ακαθάριστοι, ενώ οι κάτοικοι γίνονται μάρτυρες μιας απαράδεκτης εικόνας: υπολείμματα τροφών κολλημένα στα τοιχώματα, έντομα να πολλαπλασιάζονται, και μια δυσωδία που καθιστά τη διέλευση από ορισμένα σημεία ανυπόφορη.
Το ερώτημα είναι απλό: πλένονται οι κάδοι; Και αν ναι, κάθε πότε;
Αναζητώντας απαντήσεις, οι δημότες έρχονται αντιμέτωποι με σιωπή ή αόριστες υποσχέσεις. Το πλυντήριο κάδων, αν υπάρχει, λειτουργεί; Υπάρχει πρόγραμμα καθαρισμού και απολύμανσης, ή μήπως η δημοτική αρχή θεωρεί πως το πρόβλημα θα λυθεί… από μόνο του;
Δεν πρόκειται για πολυτέλεια. Πρόκειται για στοιχειώδη υποχρέωση της δημοτικής αρχής.
Αν σε μια ευρωπαϊκή πόλη του 2025 θεωρούμε φυσιολογικό να ζούμε με ακάθαρτους κάδους, τότε έχουμε αποτύχει. Οι δημότες απαιτούν λύσεις, όχι αδιαφορία. Απαιτούν ένα συγκεκριμένο, δημοσιοποιημένο πρόγραμμα πλυσίματος και απολύμανσης των κάδων. Απαιτούν απαντήσεις και δράσεις – όχι άλλο ένα υποκριτικό «θα το δούμε».
H καθαριότητα της πόλης μας δεν είναι διαπραγματεύσιμη. Και αν η σημερινή διοίκηση δεν μπορεί να εξασφαλίσει το αυτονόητο, ας αφήσει τη θέση της σε αυτούς που μπορούν…
