315
Ένα κείμενο – ύμνος ανάρτησε η σελίδα του ΑΣ Παπάγου το οποίο κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και αναφέρεται στον μεγαλύτερο Έλληνα -Παπαγιώτη σκόρερ μετά Γκάλη εποχή…., τον Γιώργο Διαμαντόπουλο που έκλεισε πρόσφατα τα 45 χρόνια ζωής και αναδείχθηκε στην ομάδα του Παπάγου, στην οποία έπαιξε από το 1997 ως το 1999.
Δείτε το παρακάτω:
Ενα κείμενο για το μεγαλύτερο Έλληνα -Παπαγιωτη σκόρερ μετά Γκάλη εποχή ..το διαβάσαμε κάπου και θέλαμε να το μοιραστούμε μαζί σας …
Ο θρυλικός Πατ Ράιλι κάποτε ανέφερε την εξής ατάκα: “My way or the highway”. Έτσι ήταν και ο Γιώργος Διαμαντόπουλος. Ασυμβίβαστος, αιώνια πιστός στις αρχές του, δεν ήθελε να προσαρμοστεί. Όμως ήταν και ένας μεγάλος σκόρερ, ίσως ο κορυφαίος ως ταλέντο που είδαμε ποτέ στην μετά Γκάλη εποχή.
Όμως το μπάσκετ άρχισε να αλλάζει. Έφυγε από τα χέρια των παικτών και μπήκε στα μπλοκάκια των προπονητών. Ένα μπάσκετ που στηριζόταν λιγότερο στο ένστικτο και περισσότερο στην τακτική. Ένα μπάσκετ που πια είχε σκοπό την καταστροφή του παιχνιδιού του αντιπάλου και όχι την παραγωγικότητα. Ένα μπάσκετ που τα αποτελέσματα ήταν σημαντικότερα από το θέαμα…
Ανά καιρούς τον ήθελαν όλοι. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος το 1999 πασχίζει να τον φέρει στον Παναθηναϊκό, ωστόσο ο άρτι αφιχθείς Ζέλικο Ομπράντοβιτς δίστασε να του δώσει αρχικά χρόνο συμμετοχής. Δεν το δέχτηκε και επέλεξε τον Πανιώνιο, όπου συνέχισε να βομβαρδίζει τα αντίπαλα καλάθια. Το 2001 ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς τον ήθελε στην Ταουγκρές. Διοίκηση και Πλατεία τον πείθουν να μείνει, με τους Βάσκους να επιλέγουν τον Plan B, Αρβιντας Ματσιγιάουσκας.
Τη σεζόν 2002-03 το κοντέρ σταμάτησε στους 26.5 πόντους, αριθμό που δεν έχει πιάσει άλλος Έλληνας από τότε. Ο Σέρτζιο Σκαριόλο του προσέφερε ηγεμονικό συμβόλαιο στην Κίντερ Μπολόνια, ωστόσο εκείνη μέρες αργότερα χρεοκόπησε και υποβιβάστηκε λόγω χρεών στον Σάνι Μπετσίροβιτς.
Στη συνέχεια δίνει τα χέρια με τον Θανάση Γιαννακόπουλο, ωστόσο ο Ζέλικο του το “κρατούσε μανιάτικο” από το 1999 και επέλεξε τον Νίκο Χατζηβρέττα. Τότε εμφανίστηκε ο Ολυμπιακός που ωστόσο έκανε μια τρύπα στο νερό, με την ομάδα να έχει εμφανή έλλειψη χημείας. Ακόμα και τότε ωστόσο, ο Σβέτισλαβ Πέσιτς τον ήθελε στην Μπαρτσελόνα, ωστόσο οι Καταλανοί έκαναν πίσω, λόγω της ταλαιπωρίας που υπέστησαν μέχρι να αποκτήσουν τον Πάτρικ Φέμερλινγκ.
Ευκαιρίες επί ευκαιριών χαμένες… Άλλες με προσωπική του ευθύνη, άλλες όχι. Δεν σταμάτησε ποτέ να προσπαθεί, μέχρι και σε summer camp των Pacers πήγε για να δοκιμάσει την τύχη του. Επαιξε σε μικρές ομάδες της Ιταλίας και της Ισπανίας, με τη Σαμάρα της Ρωσίας πήρε το Challenge Cup, ακολούθησαν Κολοσσός, Μαρούσι, Κύπρος, επιστροφή στον Πανιώνιο, ξανά Παπάγου, Ερμιονίδα, Χανιά.
Λένε ότι η ζωή είναι μια σειρά επιλογών. Και μεγάλο ρόλο παίζει η προσαρμοστικότητα. Ο Γιώργος Διαμαντόπουλος, ένας Δον Κιχώτης των γηπέδων δεν το έκανε. Όμως έμεινε πιστός στις αξίες του. Ναι, υπάρχει το αντεπιχείρημα ότι έτεροι σκόρερ όπως ο Νίκος Χατζηβρέττας προσαρμόστηκαν και έγιναν άνθρωποι των επικίνδυνων αποστολών. Και μάλλον ισχύει…
ο Γιώργος Διαμαντόπουλος έκλεισε τα 45 του χρόνια. Και ελπίζουμε να μην μετάνιωσε ποτέ για αυτά που (δεν) έκανε. Γιατί ήταν ένας από εμάς, γιατί μας έδινε χαρά σε ένα αποστειρωμένο και χρησιμοθηρικό μπάσκετ δίνοντας την αύρα των ανοικτών γηπέδων. Γιατί αργήσαμε να εκτιμήσουμε τους σκόρερ, ίσως ακόμα δεν το έχουμε κάνει. Για όλα αυτά τον ευχαριστούμε θερμά…
