Mία νέα στήλη εγκαινιάζει η Σύγχρονη Πολιτεία Παπάγου Χολαργού με άρθρα συνδημοτών και φίλων του site μας που θέλουν να μοιραστούν σκέψεις, απόψεις και ιδέες με τον υπόλοιπο κόσμο ανεξαρτήτως από τα δημοτικά θέματα και σχόλια που αφορούν μόνο την περιοχή μας. Το επόμενο άρθρο της στήλης, έρχεται από την συνδημότισσα μας, κυρία Ειρήνη Γοργογιάννη, Απόφοιτος ΑΣΣΟΕ λογιστικό χρηματοοικονομικό τμήμα και Απόφοιτος σχολής ελεύθερων σπουδών δημοσιογραφίας , με θέμα : Η εφηβική βία στις μέρες μας.
Σε ραντεβου ξεκαθαρισματος διαφορών μεταξύ τους καλούνται οι εκατέρωθεν πλευρές των αντιπάλων ανηλίκων ενώ φίλοι και συνομήλικοι τους, τους παρακολουθούν με πολύ ενδιαφέρον να δέρνονται άγρια σαν σε αρένα και να καταλήγουν στο νοσοκομείο ή και στο θάνατο πολλές φορές..
Οι δύο μονομάχοι πού είναι ανήλικοι παλεύουν μετά μανίας και χτυπιούνται μέχρι εξοντώσεως τουλάχιστον του ενός από τους δύο ή και των δύο ταυτόχρονα ! Και αναρωτιέται κάποιος τι είναι αυτό πού προκαλεί αυτή την έχθρα μεταξύ δύο ανηλίκων 14-15 ετών δηλαδή παιδιών, για να φτάνουν σε αυτό το σημείο ; τι διαφορές μπορεί να έχουν δύο παιδιά ; δύο ανήλικοι ; Είναι ανάγκη και πρέπει να αναζητήσουμε τα αίτια αυτού του φαινομένου..Κατά πρώτον η εφηβική βία είναι ένα πρωτοφανές γεγονός για την ελληνική κοινωνία. Ποτέ άλλωτε δεν υπήρξε αυτό το φαινόμενο στην Ελλάδα..
Ακούγαμε για συμμορίες ανηλίκων στην Αμερική των μεταναστών και μάλιστα εκατό χρόνια πριν όταν η φτώχεια και το πολιτισμικό χάος ήταν σε επίπεδα ζούγκλας στην αναπτυσσόμενη τότε ήπειρο και μπορεί κανείς να το δικαιολογήσει..Αλλά στην Ελλάδα του 21ου αιώνα ποιός θα το περίμενε να υφίσταται και να συμβαίνει αυτό το πράγμα ; Συμμορίες ανηλίκων ανεξαρτήτως οικονομικής ή κοινωνικής τάξης να δέρνονται και να μαχαιρώνονται στους δρόμους ; Να δίνουν ραντεβού για ξεκαθάρισμα λογαριασμών δηλαδή μια λειτουργία μαφίας, σε επίπεδο μαθητών; Πολλά έχουν επηρεάσει την αλλαγή στην συμπεριφορά την εφήβων .
Άμεση σχέση πρέπει να έχει το είδος της μουσικής που ακούνε ,όπως η εμμετική Τραπ παραγωγή τραγουδιών με προκλητικό περιεχόμενο, μπορεί να έχει σχέση με τα αποκρουστικά βίντεο που βλέπουν , αλλά και με όλα τα διαδικτυακά σκουπίδια που αναπαράγονται συνεχώς..Υπάρχουν επίσης δύο ακόμη παράγοντες πολύ λυπηροι, και είναι οι διαλυμένες οικογένειες όπου τα παιδιά μεγαλώνουν στην κυριολεξία μόνα τους .
Οι μονογονεϊκές οικογένειες αυξάνονται και η έλλειψη του πατέρα ,που είναι σημαντικός παράγοντας στην ανάπτυξη των παιδιών ,οδηγεί κυρίως τα αγόρια στην αναζήτηση άλλων προτύπων εκτός σπιτιού με τα τραγικά αποτέλεσμα που αναφέραμε. Επίσης η απουσία κοινωνικών προτύπων πολιτικών , εκπαιδευτικών , μιντιακων που μπορούν να τους εκπέμψουν αξίες είναι ανύπαρκτοι. Θέλοντας να πιστεύω πως δώσαμε κάποιες απαντήσεις στο λυπηρό αυτό γεγονός και πως καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ένα πρόβλημα που προέρχεται από το συνδυασμό πολλών παραγόντων και συγκυριών χρειάζεται ακόμη περισσότερους τρόπους χειρισμού , όχι για την ριζική ή για την οριστική επίλυση του αλλά για τον περιορισμό τουλάχιστον της σφοδρότητας και της συχνότητας του φαινομένου.
Η σημαντικότερη ίσως είναι η ενσυναίσθηση κάποιων φωτισμένων ανθρώπων που με κάποιον ,μάλλον μαγικό τρόπο θα πρέπει να την μεταλαμπαδεύσουν στους υπόλοιπους πολίτες αλλά και στους πολιτικούς , γιατί η ευθύνη είναι μαζική και ένα μέρος της ανήκει στις συνθήκες και τις ανάγκες του πολιτικού συστήματος αλλά το μεγαλύτερο όμως ,ανήκει στον εγωισμό και στην μειωμένη συναισθηματική νοημοσύνη των πολιτών .
Αν προοδεύσουμε σαν κοινωνία και περιορίσουμε την αδιαφορία ,την τοξικότητα και την φιλαυτία μας ,τότε θα είναι ευκολότερο να εμπνευστούμε δραστικούς τρόπους αντιμετώπισης των κακών φαινομένων και να τους αξιοποιήσουμε πρακτικά στο εξής, όσο ανέφικτο και εάν έδειχνε εξαρχής..
Ειρήνη Γοργογιαννη.
